دو بیت از قصیده حضرت سنایی، دیوانه می کند آدم را و این دو بیت همه، آنچیزیست که بشر فهیم کوشش کرده آدمی متوجه شود و در مقابل بشر مصرفگرا تلاش کرده آنرا نادیده انگارد.
علم کز تو ترا بنستاند
جهل از آن علم به بود صد بار
کلبه ای کاندرو نخواهی ماند
سال عمرت چه ده چه صد چه هزار