ایمان

ایمان در اندیشهء من بدو شکل و محصول دو نوع نحله است. در نحلهء اول ایمان از دو آبشخور ترس و نیاز آبیاری می گردد، که این شیوه، شیوهء بسیار متداولی در تاریخ بوده است. در نحلهء دوم ایمان محصول شجاعت و بی نیازیست، یعنی به اندیشه، انسان و یا مسلکی باور داریم، بدون آنکه از آن بترسیم و یا نیازمند آن باشیم، که نوع دوم البته در طول تاریخ بسیار اندک بوده است و به یقین ایمان درست است.

بهزاد جعفری